Definicja
czynnik to coś, co wpływa na jakąś sytuację, zjawisko, działanie itp.
czynnik
1. czynnik (wpływający)
Wymowa prosto zapisana
Słownik synonimów tożsame znaczeniowo (zastępcze słowa)
- książkowo:faktor
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- bodziec; determinanta; element; impuls; okoliczność; przyczyna; składnik; uwarunkowanie; wyznacznik
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Duża liczba równocześnie występujących substancji zapachowych sprawia, że jednoznaczne wskazanie czynnika lub czynników decydujących o zapachu mieszaniny przeważnie nie jest możliwe. Często okazuje się, że rodzaj węchowych wrażeń zależy w największym stopniu od obecności niewykrywalnych domieszek lub nieuchwytnych zmian proporcji składników.
NKJP: Joanna Kośmider, Barbara Mazur-Chrzanowska, Bartosz Wyszyński, Odory, 2002
Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)
- frazeologia, frazemy: czynnik abiotyczny; czynnik antropogeniczny; czynnik biotyczny
- kolokacje czasownikowe lewostronne: uwzględniać; wyodrębniać
- kolokacje czasownikowe prawostronne: aktywizować; decydować; determinować; hamować; kształtować; oddziaływać; odgrywać; odstraszać; powodować; przyspieszać; różnicować; spajać; sprzyjać; utrudniać; warunkować; wpływać; zaburzać
- kolokacje przymiotnikowe: atmosferyczny; biologiczny; biopsychiczny; chorobotwórczy; decydujący; dodatkowy; ekonomiczny; genetyczny; główny; hamujący; integrujący; istotny; klimatyczny; kluczowy; makroekonomiczny; mobilizujący; motywacyjny; najważniejszy; niesprzyjający; podstawowy; psychologiczny; rakotwórczy; społeczny; sprawczy; stabilizujący; sytuacyjny; szkodliwy; środowiskowy; ważny; zewnętrzny
- kolokacje rzeczownikowe lewostronne: interakcja; natężenie; splot; szereg; wpływ
- kolokacje rzeczownikowe prawostronne: ryzyko
- kolokacje pozostałe: wiele
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: czynnik; czynnika; czynnikach; czynnikami; czynniki; czynnikiem; czynnikom; czynników; czynnikowi; czynniku
2. czynnik (matemat.)
Definicja
czynnik to w matematyce: każda z liczb, które mnożymy przez siebie
Wymowa prosto zapisana
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- iloczyn; mnożna; mnożnik
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: czynnik; czynnika; czynnikach; czynnikami; czynniki; czynnikiem; czynnikom; czynników; czynnikowi; czynniku
2.1. czynnik pierwszy
Definicja
czynniki pierwsze jakiejś liczby to w matematyce: te liczby pierwsze, które po przemnożeniu przez siebie, dają tę liczbę; na przykład czynniki pierwsze liczby 28 to 2, 2, i 7
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Autorem pierwszego kwantowego algorytmu był jednak nie Grover, ale jego kolega z tej samej placówki naukowej Peter Shor. W roku 1994 wymyślił on sposób na wykorzystanie komputera kwantowego do rozkładania na czynniki pierwsze bardzo wielkich liczb, składających się z kilkuset czy nawet kilku tysięcy cyfr.
NKJP: Gazeta Wyborcza, 1998
Gramatyka
frazem rzeczownikowy rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: czynnikach pierwszych; czynnikami pierwszymi; czynnika pierwszego; czynnikiem pierwszym; czynniki pierwsze; czynnikom pierwszym; czynnikowi pierwszemu; czynników pierwszych; czynnik pierwszy; czynniku pierwszy; czynniku pierwszym
3. czynnik (polityczny)
Definicja
czynniki polityczne, społeczne, państwowe itp. to instytucje lub ludzie pełniący jakieś funkcje polityczne, społeczne, państwowe itp.; słowo oficjalne, książkowe
Wymowa prosto zapisana
Nota
Wyraz używany zwykle w liczbie mnogiej.
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Układ sił w Europie Środkowej w końcu lat dwudziestych ulegał stopniowej zmianie, rosły tam gospodarcze wpływy Niemiec. Fakt ten oraz nasilająca się z każdym rokiem niemiecka akcja rewizjonistyczna pod adresem Polski zmuszały polskie czynniki polityczne i wojskowe do przeciwdziałania tym zjawiskom.
NKJP: Waldemar Michowicz, Historia dyplomacji polskiej, 1995
Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)
- kolokacje przymiotnikowe: najwyższe; oficjalne; państwowe; polityczne; rządowe; społeczne
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: czynnik; czynnika; czynnikach; czynnikami; czynniki; czynnikiem; czynnikom; czynników; czynnikowi; czynniku
4. rozłożyć na czynniki pierwsze (zagadnienie)
Definicja
mówimy, że ktoś rozłożył coś na czynniki pierwsze (lub rozkłada coś na czynniki pierwsze), jeśli wyodrębnił (wyodrębnia) w tym mniejsze elementy i analizuje każdy z osobna
Wariant
- (rzadziej) rozebrać na czynniki pierwsze
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Greenaway wciela się w podwójna rolę dokumentalisty-detektywa, rozbierając na czynniki pierwsze obraz flamandzkiego wirtuoza pędzla. Niejako zastępuje samego Rembrandta, wyciągając na jaw wszelkie tajemnice i sekrety, jakie malarz zawarł na płótnie, przekonująco dowodząc o istnieniu zbrodni dokonanej wśród szeregów amsterdamskiej milicji.
NKJP: Esensja, 2009
Gramatyka
frazem czasownikowy aspekt dokonany/niedokonany
formy alfabetycznie: rozkładać na czynniki pierwsze; rozkładała na czynniki pierwsze; rozkładał na czynniki pierwsze; rozkładało na czynniki pierwsze; rozkłada na czynniki pierwsze; rozłożyć na czynniki pierwsze; rozłożyła na czynniki pierwsze; rozłożył na czynniki pierwsze; rozłożyło na czynniki pierwsze; rozłoży na czynniki pierwsze
5. rozłożyć na czynniki pierwsze (rower)
Definicja
mówimy, że ktoś rozłożył coś na czynniki pierwsze (lub rozkłada coś na czynniki pierwsze), jeśli rozebrał (rozbiera) to na najmniejsze elementy; wyrażenie potoczne, zwykle żartobliwe
Wariant
- (rzadziej) rozebrać na czynniki pierwsze
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Po chwili jest już wymazany aż po łokcie, a kiedy nieostrożnym gestem usiłuje odpędzić natrętną muchę, robi sobie na nosie czarną smugę. Pogwizdując pod tym umorusanym nosem, rozkłada wreszcie nieszczęsny pojazd na czynniki pierwsze. Anna przygląda się temu z rozbawieniem, ustawiwszy sobie fotel obok rozbebeszonego motocykla.
NKJP: Ewa Cechnicka, Znak Anny, 1997
Gramatyka
frazem czasownikowy aspekt dokonany/niedokonany
formy alfabetycznie: rozkładać na czynniki pierwsze; rozkładała na czynniki pierwsze; rozkładał na czynniki pierwsze; rozkładało na czynniki pierwsze; rozkłada na czynniki pierwsze; rozłożyć na czynniki pierwsze; rozłożyła na czynniki pierwsze; rozłożył na czynniki pierwsze; rozłożyło na czynniki pierwsze; rozłoży na czynniki pierwsze