bebop

bebop (muzyka)

Definicja

bebop to styl jazzowy ukształtowany w latach 40. XX wieku na wschodnim wybrzeżu USA, charakteryzujący się krótkimi frazami melodycznymi, swobodą improwizacyjną oraz dużą ekspresją gry; dał początek jazzowi nowoczesnemu

Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
  • jazz
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Tutaj dochodzę do kwestii napomkniętej w leadzie. Bebop, określany jako najstarszy gatunek jazzu nowoczesnego — m.in. ze względu na finalne dojście do prymatu improwizacji w tej muzyce — stanowi w zasadzie instrukcję nt. tego, jak i co można zagrać, improwizując w ramach tonalności. Zaryzykuję stwierdzenie, że stanowcza większość fraz, które słyszymy do dzisiaj w radiu, zdecydowana większość pochodów harmonicznych tamże, została zagrana niejednokrotnie pomiędzy rokiem 1940 a 1955 (rok, w którym umiera Charlie Parker). Bebop, rozumiany jako zbiór fraz i sztandarowych numerów granych w tamtym czasie, stanowi do dzisiaj podstawę dla jazzmana do zrozumienia tej muzyki... Ostatecznie nie każdy musi grać bebop, ale stanowczo warto wiedzieć, o co w tym chodzi i włożyć nieco wysiłku w przestudiowanie Parkera czy Gillespie’ego, bo myśli i rozwiązania tamtych lat są do dzisiaj absolutnie sensowne i użyteczne.

mgzn.pl, 14.11.2013

Ciekawostki
BEee... BOP Bebop był w latach 40. XX wieku często odbierany jako dziwaczny. Sama nazwa tego stylu miała charakter
Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: bebop; bebopach; bebopami; bebopem; bebopie; bebopom; bebopów; bebopowi; bebopu; bebopy

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book