Definicja
bachata to latynoamerykański taniec towarzyski pochodzący z Dominikany, mający romantyczny i uczuciowy charakter, tańczony w bardzo bliskiej styczności z partnerem, charakteryzujący się skomplikowaną pracą stóp (przypomina technicznie i rytmicznie krok salsy), ale bez skomplikowanych figur, oraz charakterystycznymi, zmysłowymi ruchami bioder
