Definicja
akwedukt to budowla inżynieryjna tworząca system kanałów, mostów, tuneli i rur, służąca do transportowania wody z jednego miejsca do drugiego, często na znaczne odległości, ponad przeszkodami terenowymi, z wyższej do niższej lokalizacji (kluczową rolę odgrywa zachowanie odpowiedniego spadku wody, co wymaga precyzyjnych obliczeń, szczególnie w przypadku długich odcinków, gdzie zmiany wysokości mogą być minimalne, ale znaczące dla skuteczności transportu); akweduktów używano w starożytności i średniowieczu, szczególnie popularne były w starożytnym Rzymie, gdzie wykorzystywano je do dostarczania wody pitnej, a także do zasilania łaźni, fontann i innych budowli publicznych, charakteryzowały się często dużą wysokością, zwłaszcza te, które przechodziły nad dolinami (stąd powszechne kojarzenie akweduktów z arkadami poprowadzonymi nad rzekami lub nierównościami terenu)
