PJM

PJM

Definicja

PJM to skrótowo polski język migowy — język wizualno-przestrzenny, którym posługuje się polska społeczność głuchych

Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
W zasobie jednostek leksykalnych języka migowego znajdują się liczne jednostki o interpretacji ikonicznej. Niektóre spośród nich dadzą się zrozumieć, tak jak na przykład poniższe leksemy z PJM-u: (gest podania czegoś), (gest wskazania palcem tej części ciała), (gest wysunięcia trzech palców). Ale interpretacja „po kształtach” przygniatającej większości terminali migowych jest niemożliwa. Nikt nie wpadnie na to, że gest przyłożenia dłoni do mostka to wystąpienie jednostki słownikowej (to również PJM). Związek między sensem a formą bywa motywowany historycznie (zapomniana, a czasem nawet znana etymologia), asocjacyjnie bądź metonimicznie. Znaki migowe są arbitralne tak samo jak te z języków fonicznych. Niezwykłą cechą języków wizualno-przestrzennych wynikającą właściwie z owej ikoniczności jest otwartość słownika. Głuchy użytkownik, budując zdanie, wykorzystuje chętnie i często elementy obce, które do słownika nie należą — na przykład alfabet palcowy, elementy pantomimiczne, efemeryczne doraźne neologizmy itp.

Marek Świdziński, O trzech aspektach naturalności języków migowych, Poradnik Językowy, 3/2018

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskorzeczowy; nieodmienny
rzadziej odmienny

formy w tabelce: 

formy: PJM; PJM-em; PJM-ie; PJM-owi; PJM-u

Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • na przekór — A skąd to przekór?
  • hobby — Słownikowe czary-mary: hobbystowski i hobbyzm
  • udawać Greka — Co ci Grecy w sobie mają, że niektórzy ich udają?

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book