Lear
Lear (nazwisko)
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 227. odmiana imion, nazwisk, rzeczowników (główne): obce kończące się na wymawianą spółgłoskę (np. Bush, Bullock, Davies)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Już na pierwszej randce radzę: z kamienną twarzą zacytuj ten oto limeryk Leara w tłumaczeniu Barańczaka i sprawdź reakcję: „Pewien starzec u stóp Wezuwiusza/ Zgłębiał trzeci już tom Witruwiusza,/ Gdy zalała go lawa;/ »Działa to jak Wełtawa«,/ Rzekł, »Smetany: wzrusza i rozjusza«”. Jeśli koleżka zaśmieje się dopiero po dwóch dniach i po tym, jak sprawdził wszystkie nazwiska w rejestrze, kompozycje zaś w Przewodniku Lucjana Kydryńskiego, musisz uciekać.
Najpierw usprawiedliw się słowami: „Widziałam króliczka, muszę już gonić”. Pomyśli, żeś wariatką niegodną jego poważnych zamiarów.
Najpierw usprawiedliw się słowami: „Widziałam króliczka, muszę już gonić”. Pomyśli, żeś wariatką niegodną jego poważnych zamiarów.
Agata Passent, Twój Styl, nr 4, kwiecień 2016, s. 124
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: Lear; Leara; Learach; Learami; Learem; Learom; Learów; Learowi; Learowie; Learze
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
SprawdźCzęsto sprawdzane
Ciekawostki
- rąbek — Rąbek z głowy zdjęła
- koktajl Mołotowa — Pochodzenie nazwy koktajl Mołotowa
- okraść — Okradziebił w XV wieku