Definicja
Holmes to nazwisko angielskie, m.in. Charlie Holmes (1910–1985) — amerykański saksofonista
Holmes
1. Holmes (nazwisko)
Wymowa prosto zapisana
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: Holmes; Holmesa; Holmesach; Holmesami; Holmesem; Holmesie; Holmesom; Holmesów; Holmesowi; Holmesowie
2. Sherlock Holmes
Definicja
Sherlock Holmes to bohater czterech książek i kilkudziesięciu opowiadań kryminalnych sir Arthura Conana Doyle'a, genialny detektyw o niezwykłej umiejętności obserwacji i wyciągania wniosków, znający się na różnych dziedzinach wiedzy (chemia, matematyka, fizyka, psychologia itd.), przyjaźniący się ze swoim nieodłącznym towarzyszem i kronikarzem doktorem Watsonem; postać Sherlocka Holmesa jest szeroko wykorzystywana w kulturze współczesnej (filmy, przestawienia teatralne, gry komputerowe, komiksy), zazwyczaj przestawiany jest jako szczupły mężczyzna noszący kaszkiet w kratkę (choć w oryginalnych powieściach pojawia się on tylko raz), płaszcz i palący charakterystyczną fajkę
Wymowa prosto zapisana
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
- Drogi Watsonie, jak nazywa się autor naszych przygód? — Conan Doyle i rytm prozy
Gramatyka
frazem rzeczownikowy rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy: Sherlocka Holmesa; Sherlock Holmes; Sherlockiem Holmesem; Sherlockowi Holmesowi; Sherlocku Holmesie
2.1. Sherlock
Definicja
Sherlockiem nazywa się potocznie, zwykle żartobliwie kogoś, kto próbuje rozwikłać jakąś zagadkę lub wpada na coś, co wcale nie jest nieoczywiste
Wymowa prosto zapisana
Wariant
- (rzadko) sherlock
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 170. jaką literą (osoby): nazwy własne osób i istot w znaczeniu pospolitym (przenośnym, metaforycznym)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Chłopak wybałuszył na mnie oczy i wyrzucił jednym tchem:
— No co ty? Prawdziwy detektyw? A nie wyglądała. Nasz rysopis pewnie mają już wszyscy gliniarze w mieście.
— Jak na to wpadłeś, drogi Sherlocku? — pozwoliłem sobie na szczyptę ironii.
— Drogą dedukcji, drogi Watsonie.
Zaśmiałem się. Zaimponował mi. Czy to możliwe, żeby w obecnych czasach chłopak w jego wieku czytał książki?
— No co ty? Prawdziwy detektyw? A nie wyglądała. Nasz rysopis pewnie mają już wszyscy gliniarze w mieście.
— Jak na to wpadłeś, drogi Sherlocku? — pozwoliłem sobie na szczyptę ironii.
— Drogą dedukcji, drogi Watsonie.
Zaśmiałem się. Zaimponował mi. Czy to możliwe, żeby w obecnych czasach chłopak w jego wieku czytał książki?
Marcin Jamiołkowski, Okup krwi, 2014
Machnęła ręką, gasząc papierosa. Piwo było wyjątkowo gorzkie.
— Mam nadzieję, że śledztwo znacznie posunęło się naprzód, Sherlocku! — uśmiechnęła się, patrząc w bok. Wojowniczo wypchnęła do przodu dolną wargę.
— Dzięki tobie.
— Mam nadzieję, że śledztwo znacznie posunęło się naprzód, Sherlocku! — uśmiechnęła się, patrząc w bok. Wojowniczo wypchnęła do przodu dolną wargę.
— Dzięki tobie.
NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek, Wilk... i śmierć bankiera, 2006
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: Sherlock; Sherlocka; Sherlockach; Sherlockami; Sherlocki; Sherlockiem; Sherlockom; Sherlocków; Sherlockowi; Sherlockowie; Sherlocku