Pleonastyczne do góry? O unoszeniu się do góry

Czy połączenia wznieść się do góry, unieść się do góry są pleonastyczne? Na pewno w znaczeniu tych czasowników znajduje się komponent ‘do góry’/‘w górę’, ale z jakiegoś powodu takie połączenia pojawiają się nawet w starannie z założenia redagowanych tekstach literackich:

(1) W tym samym czasie, w którym z pewnej słonecznej polany na Ziemi uniosła się w górę Srebrzysta Kula, na największej planecie Słońca Vega, zwanej Dellą, rozpoczął się drugi dzień obrad Nadzwyczajnego Kongresu Przedstawicieli Wszystkich Vegów. (NKJP: J. Broszkiewicz, Wielka, większa i największa, 1960)

Być może nadreprezentacja tego typu połączeń w literaturze pięknej bierze się z maniery dodawania w tekstach literackich zbędnych przydawek i okoliczników albo z chęci dynamizowania narracji. Manierą tłumaczylibyśmy takie użycia:

(2) Śliczne rzęsy drżały czarnymi cieniami nad oczyma wpółprzymkniętymi, a cienkie brwi uniosły się w górę wysoko, ekstatycznie… (NKJP: L. Buczkowski, Kordian i cham, 1932)

W pewnych sytuacjach dodanie wyrażenia do góry do unieść się może być