— Nie mówiłem, że szkoda czasu — powiedział blondyn imieniem Jarek z wyrzutem. (NKJP: Mariusz Cieślik, Śmieszni kochankowie, 2004)
Żył w ziemi Us człowiek imieniem Hiob. Był to mąż sprawiedliwy, prawy, bogobojny i unikający zła. (Biblia Tysiąclecia)
W bałtyckim porcie Szczecinie spotkałem na Wałach Chrobrego Greczynkę imieniem Penelope, która, jak na Penelopę przystało, za Zeusa nie chciała mi dać. (NKJP: Henryk Grynberg, Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 19998)Gdy jednak na początku występuje dłuższa fraza rzeczownikowa, można oddzielić ją przecinkiem, por.
Jednego z ostatnich wieczorów sierpniowych 1939 r., kiedy już atmosfera polityczna na świecie gęstniała w stopniu niepokojącym, wybraliśmy się z Julkiem i jeszcze jednym kolegą z radia, imieniem Bolek, do „okrągłego” baru w Bristolu. (NKJP: Jeremi Przybora, Przymknięte oko opaczności, 1994)Informacja o imieniu może być tu interpretowana jako dodatkowa, dopowiedziana.
U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz.Popatrzmy jeszcze na zdanie typu:
Mechanik, który to opowiadał, imieniem Miusena, pokręcił tylko głową (…)Przecinek zamykający po podrzędnym który to opowiadał stać musi. Wobec tego dobrze też postawić drugi przecinek (po Miusena), w przeciwnym razie imieniem Miusena pokręcił głową byłoby trudne do zinterpretowania, wprowadzałoby chaos w odbiorze.
Telefonował adwokat Jerzy Fichtelbaum, dawny sędziego znajomy. Szło o córeczkę adwokata, imieniem Joasia. (NKJP: Andrzej Szczypiorski, Początek, 1986)To nie adwokat ma na imię Joasia, tylko córeczka, przecinek to ujednoznacznia.
To tylko próbka tego, do czego mają dostęp
posiadacze abonamentu Pro.