Pisownia użytych w jednym określeniu
przymiotników — w rodzaju
młody i
stary,
zwykły i
niezwykły,
nowy i
stary (przykłady za chwilę poniżej) — nie da się jednoznacznie skodyfikować, ponieważ sposób ich zapisu można różnie modyfikować w zależności od tego, jakie znaczenie chcemy oddać (czasem dochodzi też gra słów). Postaramy się jednak w tej regule zapisać parę wskazówek bez nadmiernego wchodzenia w niuanse ortograficzne.
Jeśli dwa przeciwstawne przymiotniki tworzą jedno określenie, w którym chcemy podkreślić, że choć coś jest jakieś, to równocześnie