Zasadniczo przeczące nie z przymiotnikami piszemy łącznie. Na przykład
niedomowy,
nieposelska,
nieciężarne,
nieszybcy.
Od powyższej zasady istnieje kilka odstępstw. Otóż nie piszemy rozdzielnie:
Inaczej, bo z łącznikiem, zapisujemy nie wtedy, gdy
Polecamy też obszerną analizę w haśle niejedyny.
W Dobrym słowniku z reguły podajemy wśród form przymiotnika również formy zaprzeczone (pisane łącznie z nie), choć użycie niektórych w tekstach może być hipotetyczne. Notujemy więc również zanegowane formy takich przymiotników, które zaczynają się wprawdzie na nie-, ale nie ma ono nic wspólnego w nich z przeczeniem. Podajemy zatem
Są to formy rzadkie w tekstach, ale się zdarzają:
Alexander Kissler, autor wspomnianej książki o papieżu i jego trudnej ojczyźnie, zagląda do zakamarków niemieckiej duszy. Ujrzał tam „rosnące od dziesiątków lat pragnienie, aby mieć swojego Dobrego Niemca, tak reprezentującego swoją ojczyznę, jak się ona sama, zwłaszcza po zjednoczeniu, chętnie widzi: szarmancko, sprawnie, wielojęzycznie. Powinien to być możliwie nieniemiecki Niemiec, który właśnie dlatego mógłby być utożsamiany z wyidealizowanym obrazem jego ojczyzny. Tymczasem kardynał Ratzinger zerwał z tym wymarzonym autoportretem rodaków.
Nie dodajemy jednak w Dobrym słowniku nie- do słów, które
Pełna treść tej i 427 pozostałych reguł dostępna w abonamencie.