Mgr ekonomii (wrocławski Uniwersytet Ekonomiczny), leksykograf i gramatyk. Aby stworzyć Dobry słownik, przejechał dwukrotnie kulę ziemską
Doktorat uzyskał w 2013 roku w Zakładzie Językoznawstwa Komputerowego (Instytut Języka Polskiego) Uniwersytetu Warszawskiego. Recenzentami jego pracy doktorskiej „Singularia tantum w języku polskim. Analiza słownikowo-korpusowa" byli profesorowie Zofia Zaron (UW) i Piotr Żmigrodzki (IJP PAN), a promotorem i opiekunem naukowym przez pięć lat studiów doktoranckich prof. Mirosław Bańko.
„Pamiętam, gdy w 2007 roku otrzymałem od profesora Bańki jego książkę, już wówczas trudno dostępną, »Z pogranicza leksykografii i językoznawstwa. Studia o słowniku jednojęzycznym«. Już po uruchomieniu Dobrego słownika znalazłem w niej taki fragment:
Jej głównym odbiorcą będą zapewne studenci, z których część zajmie się w przyszłości opracowywaniem słowników. Miejmy nadzieję, że pomoże im ona przygotować się do pisania słowników nowocześniejszych niż pisane dotychczas, dokładniejszych, bardziej zrozumiałych i prawdziwszych".
Łukasz Szałkiewicz związany jest z leksykografią od ponad dwudziestu lat (zaczynał od hobbystycznej redakcji SJP.pl), a od ponad piętnastu z językoznawstwem korpusowym (m.in. prace przy Narodowym Korpusie Języka Polskiego) i komputerowym. Od strony dydaktycznej wyspecjalizował się w szkoleniach z interpunkcji.
Wybrane publikacje:
2020
— Bóg musi być kulą. Czy przykłady użycia w internetowym słowniku języka polskiego mogą być: interesujące — zabawne — kontrowersyjne?, Leksykografia w różnych kontekstach, tom 2, s. 259–271
2018
— Co istnieje w słownikach... choć nie istnieje. Ogery współczesnej leksykografii, (w:) Między teorią a praktyką. Metody współczesnej leksykografii, tom 1, s. 257–268
2017
— Dobry słownik jako nowy typ słownika języka polskiego, Prace Filologiczne LXXI, s. 75–87 (wspólnie z A. Czesakiem i S. Żurowskim)
2014
— Lematyzacja w ręcznej anotacji milionowego podkorpusu Narodowego Korpusu Języka Polskiego — ciekawe przypadki, Polonica XXXIII, s. 133–156
2013
— praca doktorska Singularia tantum w języku polskim. Analiza słownikowo-korpusowa, Uniwersytet Warszawski, maszynopis
2012
— Anotacja morfoskładniowa, w: Narodowy Korpus Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa (wspólnie z A. Przepiórkowskim)
2010
— Chamy posły i zuchy doktory — głos w sprawie deprecjatywności, LingVaria 2010/1(9), s. 219–232
2008
— Informacje fleksyjne w Encyklopedycznym słowniku języka polskiego na tle polskiej tradycji leksykograficznej, Nowe studia leksykograficzne, s. 215-231 (wspólnie z A. Andrzejczuk)
Dialektolog, leksykograf, sympatyk regionalizmów, pogromca błędów stylistycznych. Poszukuje skarbów, przeczesując źródła pisane.
Studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim kończył jako współpracownik zespołu Słownika współczesnego języka polskiego pod red. Bogusława Dunaja oraz autor pracy magisterskiej o frazeologii gwarowej. Pracę doktorską o ekspresywizmach osobowych w gwarach Małopolski górzystej, napisaną pod kierunkiem prof. Józefa Kąsia, obronił w 2004 r. na Wydziale Filologicznym UJ.
W latach 1997–1999 pracownik Instytutu Filologii Polskiej UJ. Następnie przez kilka lat w Zakładzie Dialektologii Polskiej Instytutu Języka Polskiego PAN w Krakowie w zespole opracowującym m.in. Słownik gwar polskich.
Obecnie pracownik Biblioteki Kraków, wykładowca na Wydziale Polonistyki, na Wydziale Filologicznym i w podyplomowej Szkole Retoryki Uniwersytetu Jagiellońskiego, juror festiwali folkloru, konkursów drużbów weselnych i gawędziarzy gwarowych.
Nauczyciel filologów i tłumaczy. Rozmawia z nimi o współczesnym i dawnym języku polskim w wersji standardowej i nieoficjalnej, ogólnej i regionalnej, o stosowności, poprawności i sensie wypowiedzi.
Zbieracz słów mało znanych.
Wybrane publikacje:
2019
— Kilka glos językoznawcy do sceny sprzed kościoła w Chełmnie, Przekładaniec, 38 — Przekład i pamięć 1, s. 75–84
2017
— Przyszłość gwar ludowych, [w:] Przyszłość polszczyzny — polszczyzna przyszłości, pod red. Katarzyny Kłosińskiej i Rafała Zimnego, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa, s. 233–240.
2015
— Współczesne teksty śląskie na tle tendencji standaryzacyjnych i językotwórczych współczesnej Słowiańszczyzny, Kraków, 366 s.
2014
— Luterok, Język Polski XCIV, z. 1, s. 69–75
2013
— Jak powstaje język śląski, Fabryka Silesia nr 2 (4), s. 32–36
— Od Kareniny do Anodiny, w: Mówię, więc jestem. Rozmowy o współczesnej polszczyźnie. T. 4., Gdańsk, s. 146–150
2009
— Biblia po śląsku i podhalańsku — fakty i kontrowersje, w: Polszczyzna biblijna – między tradycją a współczesnością, t. II, Rada Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Komisja Języka Religijnego (Teolingwistyka 6), Biblos, Tarnów, s. 145–157
2007
— Oczyszciciel mowy polskiej E. S. Kortowicza, Poznań 1891 — idee i zawartość, w: Z zagadnień leksykologii i leksykografii języków słowiańskich, Toruń, s. 79–85
2005
— Ekspresywizmy osobowe — trudności definicyjne i problemy badawcze, w: Słowo. Tekst. Czas VIII. Człowiek we frazeologii i leksyce języków słowiańskich. Человек во фразеологии и лексике славянских языков. Der Mensch in der Phraseologie und Lexik der slawischen Sprachen. Materiały VIII Międzynarodowej Konferencji Naukowej (Szczecin, 27-28 maja 2005 r.), Szczecin, s. 224–230
Mgr filologii polskiej (Uniwersytet Warmińsko-Mazurski), językoznawca, bywał dziennikarzem. Wsłuchuje się w język, słuchając muzyki.
Pierwsze kroki w językoznawstwie stawiał na seminarium prof. Jerzego Dumy na UWM w Olsztynie, na którym ukończył filologię polską (2004 r.) oraz dziennikarstwo i komunikację społeczną (2005 r.). Po trzech latach studiów doktoranckich w Toruniu w 2009 roku z wyróżnieniem obronił napisaną pod kierunkiem prof. Adama Dobaczewskiego rozprawę na temat wyrażeń związanych z percepcją słuchową w języku polskim.
Adiunkt w Katedrze Teorii Języka Instytutu Językoznawstwa UMK. Przedmioty językoznawcze wykłada studentom m.in. filologii polskiej, copywritingu i prawa. Stały współpracownik Zespołu Inżynierii Lingwistycznej Instytutu Podstaw Informatyki PAN w Warszawie.
Autor i współautor ponad 50 publikacji z zakresu gramatyki, semantyki i pragmatyki współczesnego języka polskiego, w tym monografii „Wyrażenia percepcji słuchowej w języku polskim. Analiza semantyczna” i „Słownika reduplikacji i powtórzeń polskich”.
Wybrane publikacje:
2019
— Słowniki w wykładni, w: Język(i) w prawie. Zastosowania językoznawstwa i translatoryki w praktyce prawniczej, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń, s. 67–88
2018
— Słownik reduplikacji i powtórzeń polskich. Od zleksykalizowanych podwojeń do regularnych układów repetycyjnych, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń, ss. 296 (wspólnie z A. Dobaczewskim i P. Sobotką)
2017
— O potrzebie pisania glos językoznawczych (na przykładzie sporu o to, czy szpital uzdrowiskowy jest szpitalem), Kwartalnik Sądowy Apelacji Gdańskiej, nr 1, s. 17–31
2016
— Problem postfiksu, w: Wokół słów i znaczeń VII. Słowotwórstwo języka mówionego i pisanego, Wyd. UG, Gdańsk, s. 206–213
2015
— Co łączy muzykę, operę i galop? O dystynktywnej funkcji akcentu wyrazowego w języku polskim, w: Sens i brzmienie, Wyd. UKSW, Warszawa, s. 171–181
2014
— Bez focha o fochach – foch i fochy jako nazwy werbalnych i niewerbalnych zachowań komunikacyjnych. Szkic leksykologiczny, Studia Filologiczne Uniwersytetu Jana Kochanowskiego XXVII, s. 53–64
— Leksykografia w pracy prawnika, w: Kultura języka polskiego w praktyce prawniczej, Zrzeszenie Prawników Polskich. Oddział w Bydgoszczy, Bydgoszcz, s. 55–75
2013
— Gdzie szukać w słownikach nieleksykalnych jednostek języka?, Prace Filologiczne LXIV, część 1, s. 421–430
— W stronę słowotwórstwa operacyjnego, Slavia Meridionalis. Studia Slavica et Balcanica XIII, s. 41–52
2012
— Wyrażenia percepcji słuchowej w języku polskim. Analiza semantyczna, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń, ss. 240
2011
— Funkcje pragmatyczne operacji zasłówkowych, Media – Kultura – Komunikacja Społeczna. Zeszyty Naukowe Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWM, t. VII, s. 46–54
2010
— Propozycja opisu wyrażeń o tzw. znaczeniu ogólnym, LingVaria 2010, nr 1, s. 103–111
2008
— W poszukiwaniu definicji muzyki, LingVaria 2008, nr 1, s. 17–25
Programista, scrabblista oraz fan serii HoMM. Dumny tata Antosia i Natalki, w wolnych chwilach uczy ich trzyliterówek.
Programista, opiekun panelu redakcyjnego, w kategorii „poziom zrozumienia nieskładnych idei słownikowych” zdobywca nagrody Złotego Frydla.
Członek Komitetu Nauk Filozoficznych przy Prezydium PAN. Filozof kognitywistyki, czasem parający się historią filozofii i leksykografią.
Współtworzył słownik synonimów zintegrowany później z Dobrym słownikiem.
Specjalizuje się w fizyce ciała stałego i optyce, a na uniwersytecie prowadzi też zajęcia z matematyki i programowania.
Nauczyciel języka francuskiego i włoskiego. Od kilkunastu lat prowadzi samodzielną działalność gospodarczą jako tłumacz przysięgły języków francuskiego i włoskiego.
Przewodnik po Wrocławiu i pilot wycieczek turystycznych we wspomnianych językach.
Językoznawca i scrabblista, pasjonat leksykografii.
W wolnych chwilach uczy się języków mlaskowych.
W Dobrym słowniku opracował dodatkowo stopniowanie przymiotników.
Wielokrotnie korzystaliśmy (i korzystamy) z pomocy i porad naukowców z różnych ośrodków akademickich w kraju. Wiąże się to zwykle z konsultacją dotyczącą definicji. Ale nie tylko, np. wymowę geologicznego hasła „sial” konsultowaliśmy z dr hab. Anną Wysocką (kierownik Zakładu Geologii Dynamicznej), drem hab. Andrzejem Kononem (kierownik Zakładu Tektoniki i Kartografii Geologicznej), drem hab. Stanisławem Skompskim (kierownik Zakładu Geologii Historycznej i Regionalnej) — wszyscy z UW.
Marcin Miłkowski
Jakub Szymczak
Paweł Jabłoński
Daniel Janus
Sylwester Łuczak
Piotr Majewski
Barbara Rogoś-Turek i Paulina Siwiec
Piotr Stopa