Definicja
coś, co jest współdźwięczne, współgra z czymś pod względem dźwiękowym lub estetycznym; słowo rzadko używane
współdźwięczny
1. współdźwięczny
Gramatyka
przymiotnik niestopniowalny
formy alfabetycznie: współdźwięczna; współdźwięczną; współdźwięczne; współdźwięcznego; współdźwięcznej; współdźwięcznemu; współdźwięczni; współdźwięczny; współdźwięcznych; współdźwięcznym; współdźwięcznymi formy zaprzeczone: niewspółdźwięczna; niewspółdźwięczną; niewspółdźwięczne; niewspółdźwięcznego; niewspółdźwięcznej; niewspółdźwięcznemu; niewspółdźwięczni; niewspółdźwięczny; niewspółdźwięcznych; niewspółdźwięcznym; niewspółdźwięcznymi
1.1. współdźwięczność
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
W pierwszych sześciu strofach zastosował autor rym abab, a więc krzyżowy; w ostatniej zwrotce zmienił układ rymów na okalający abba. W większości jest to rym ścisły, oparty na tożsamości brzmieniowej; np. ci-eniu//życz-eniu, Roz-umie//umie, g-oni//trw-oni, uci-eka//człowi-eka, itp. Obszar współdźwięczności rozpościera się od ostatniej samogłoski akcentowej. Tylko w trzech przypadkach mamy rym przybliżony, zbudowany na podobieństwie dźwiękowym, a nie na całkowitej odpowiedniości brzmień (...)
NKJP: Akant, 2010
Gramatyka
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: współdźwięczność; współdźwięczności; współdźwięcznością; współdźwięcznościach; współdźwięcznościami; współdźwięcznościom
