wierszorób

Wśród dużej ilości utworów nowołacińskich trzeba zatem mozolnie doszukiwać się dzieł posiadających wartości poetyckie. Tak się ma sprawa również z toruńskimi poetami nowołacińskimi. Ogromna większość twórców wierszy nowołacińskich to nie poeci, lecz wierszoroby; niewielu spośród nich pozostawiło oprócz luźnych, mniejszych rozmiarami wierszy okolicznościowych także utwory większe względnie całe zbiory poezji.

Eos, tom 46, 1952