Definicja
kohorta to od II w. p.n.e. oddział rzymski liczący kilkuset żołnierzy, złożony z trzech manipułów; dziesięć kohort tworzyło legion
kohorta
1. kohorta (rzymska)
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- batalion
Gramatyka
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: kohorcie; kohort; kohorta; kohortą; kohortach; kohortami; kohortę; kohorto; kohortom; kohorty
2. kohorta (np. młodzieży)
Definicja
kohorta to większa grupa osób, zwłaszcza uzbrojonych lub zachowujących się agresywnie; słowo książkowe, używane zwykle z emocją negatywną
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- banda; zgraja
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Nie darmo obok dzieł Chamberlaina, Wagnera, Hegla, Nietzschego (którego zresztą nigdy nie rozumiał) rozczytywał się w dziejach Fryderyka Wielkiego, swego ulubionego bohatera. Od niego to uczył się cynizmu, bezwzględności, wiarołomstwa. Hitler, przywódca potężnej, masowej partii, i Hitler, wódz pancernych kohort panujących od Pirenejów aż po Ukrainę, niewiele mają wspólnego z ośmieszonym obrazem dyktatora ze znanego filmu Chaplina i jego innych pośledniejszych kopii filmowych, teatralnych czy literackich.
NKJP: Franciszek Ryszka, Noc i mgła. Niemcy w okresie hitlerowskim, 1963
Wygląda na to, że odwagi nam nie brakuje. Z kohortami złomiarzy poszukujących niewypałów walczą wojskowi ze świętoszowskiego poligonu. Mimo próśb i gróźb zdobywają kolejne przyczółki, wynoszą wszystko, co jest wyprodukowane z metalu — czy jest to wieżyczka strażnicza, czy pocisk z II wojny światowej.
NKJP: Gazeta Lubuska, 2005
Stałem i patrzyłem jak urzeczony. Byłem w samym centrum Warszawy, tuż pod Pałacem Kultury i Nauki. Ale to nie ten wielki budynek robił na mnie wrażenie, lecz to, co działo się na trawniku przed nim.
Wyglądało na to, że ten trawnik — zdeptany, nieco zaśmiecony i pokryty zwiędłą trawą — nagle ożył. Cały się ruszał — jak okiem sięgnąć przeszukiwały go kohorty wróbli i mazurków. Inne w małych grupkach przetrząsały okoliczne kosze.
Wyglądało na to, że ten trawnik — zdeptany, nieco zaśmiecony i pokryty zwiędłą trawą — nagle ożył. Cały się ruszał — jak okiem sięgnąć przeszukiwały go kohorty wróbli i mazurków. Inne w małych grupkach przetrząsały okoliczne kosze.
wyborcza.pl, 21.05.2019
Gramatyka
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: kohorcie; kohort; kohorta; kohortą; kohortach; kohortami; kohortę; kohorto; kohortom; kohorty
3. kohorta (statystyka)
Definicja
kohorta to w statystyce zbiór obiektów wyróżniony ze względu na pewien czynnik czasowy w celu przeprowadzenia analizy (np. czynnik demograficzny — zbiór osób kończących studia w danym roku)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Trzecią zmienną niezależną nazwano sytuacją życiową. Badania prowadzone były wśród dwóch kohort — grup młodzieży uczącej się. Jedna z nich obejmowała uczniów Liceum Ogólnokształcącego w bardzo małym mieście, w wieku 17–19 lat. Drugą stanowili studenci uniwersytetu w dużym mieście, w wieku 19–26 lat.
Anna Zalewska, „Dobro innych” jako wartość wśród licealistów i studentów w zależności od płci i reaktywności, Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica 3, 1999, s. 103
Gramatyka
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: kohorcie; kohort; kohorta; kohortą; kohortach; kohortami; kohortę; kohorto; kohortom; kohorty