anielica

— Myślę, że się pani myli. Przyczyna mogła być inna. Albo nawet żadna. Jest czas zejścia się i czas rozejścia. Od Bardotki też mężczyźni odchodzili.
— Nie wiem, czy to pocieszające. — Posmutniała i na chwilę zamilkła. Przydałby się jej łyk wina. Mówiła dalej: — Czas mdlejących anielic minął. Anielic pobladłych, z migrenami i interesującymi spazmami. Reklamy telewizyjne zdepoetyzowały nawet te najpiękniejsze. Kobiety cierpią w nich na wzdęcia, zaparcia, biegunkę, moczą się, krwawią, mają upławy, cellulit, grzybicę, łupież, nieświeży oddech. Jak tu tracić głowę dla takiej?

NKJP: Józef Hen, Pingpongista, 2008