Bark na barkach O dopełniaczu liczby mnogiej rzeczownika barka
W „Słowniku języka polskiego” pod red. W. Doroszewskiego (z lat 1958–1969) podano w haśle barka: „D. bark albo barek”. Dlaczego cytujemy tak stary słownik? Bo jak coś do słowników trafi, to wolno z nich znika. Późniejszy nieco „Słowniku poprawnej polszczyzny” pod red. tegoż (1973) informował: „D. barek, rzadko bark” (krok w dobrą stronę, choć złośliwie można by zapytać, czy to w ciągu kilkunastu lat forma bark stała się rzadka czy już wcześniej taka była).
Niestety autorzy hasła w „Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny” pod red. A. Markowskiego (2004, kolejne „wydania” to tylko dodruki) powtórzyli informację sprzed 30 lat w niezmienionej formie.
W internetowych „Wielkim słowniku języka polskiego PAN”, „Słowniku gramatycznym języka polskiego” i „Dobrym słowniku” nie znajdzie się już nieużywanej formy (tych) bark.
Trudno się takie rzeczy sprawdza w korpusach, gdyż forma bark jest homonimiczna: może być dopełniaczem liczby mnogiej od barka, ale może być (i najczęściej jest) rzeczownikiem rodzaju męskiego bark. Również barek jest homonimiczne: może być dopełniaczem liczby mnogiej od barka, ale może być (i najczęściej jest) rzeczownikiem rodzaju męskiego barek.
Przejrzeliśmy jednak 1350 wyników w KWJP dla słowa bark i znaleźliśmy 1 (słownie: jeden) przykład dla bark (mnóstwo łodzi, obijaników, czółen, bark, Pińczuków w szarych opończach), natomiast dla barek — 1248 z czego 33 na pierwsze 100 przejrzanych to właśnie forma słowa barka.
Można by jeszcze sprawdzić, na ile w ogóle postać bark była w użyciu w polszczyźnie (mamy pewne wątpliwości), ale to już zostawiamy innym.
Niestety autorzy hasła w „Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny” pod red. A. Markowskiego (2004, kolejne „wydania” to tylko dodruki) powtórzyli informację sprzed 30 lat w niezmienionej formie.
W internetowych „Wielkim słowniku języka polskiego PAN”, „Słowniku gramatycznym języka polskiego” i „Dobrym słowniku” nie znajdzie się już nieużywanej formy (tych) bark.
Trudno się takie rzeczy sprawdza w korpusach, gdyż forma bark jest homonimiczna: może być dopełniaczem liczby mnogiej od barka, ale może być (i najczęściej jest) rzeczownikiem rodzaju męskiego bark. Również barek jest homonimiczne: może być dopełniaczem liczby mnogiej od barka, ale może być (i najczęściej jest) rzeczownikiem rodzaju męskiego barek.
Przejrzeliśmy jednak 1350 wyników w KWJP dla słowa bark i znaleźliśmy 1 (słownie: jeden) przykład dla bark (mnóstwo łodzi, obijaników, czółen, bark, Pińczuków w szarych opończach), natomiast dla barek — 1248 z czego 33 na pierwsze 100 przejrzanych to właśnie forma słowa barka.
Można by jeszcze sprawdzić, na ile w ogóle postać bark była w użyciu w polszczyźnie (mamy pewne wątpliwości), ale to już zostawiamy innym.
To tylko próbka tego, do czego dostęp mają
użytkownicy pełnej wersji Dobrego słownika.
Zyskaj dostęp do wszystkich 5011 artykułów poprawnościowych.
sprawdź