SPP Historyjka karuzeli stanowisk
O rozwoju semantycznym negatywnej karuzeli

W tym dość obrzydliwym, bezczelnym i żenującym procederze dla obserwatorów rozwoju języka polskiego interesujący jest proces powstawania innowacji znaczeniowej, a następnie jej stabilizowanie się.

Beata Nowakowska w monografii o nowych połączeniach wyrazowych wyliczyła wiele związków dotyczących sposobów utrzymania władzy, korzyści płynących ze sprawowania władzy, które rozszerzają swoje zakresy odniesienia, więc uogólniająco można określić je jako należące do zjawisk patologicznych w różnego rodzaju strukturach organizacyjnych, nie tylko politycznych, np.:

ciepły stołek i ciepła posadka ‘intratne stanowisko’, karuzela personalna (stanowisk, prezesów) ‘częste zmiany personalne na wysokich stanowiskach dokonywane w tym samym kręgu osób’, negatywny dobór kadr ‘w PRL-u: zapewnienie intratnego stanowiska, bez względu na kwalifikacje, osobom z kręgu władzy’, przynieść kogoś w teczce ‘narzucić społeczności lokalnej, załodze zakładu pracy itp. kandydata na jakieś stanowisko, pochodzącego z zewnątrz’, z partyjnego klucza, z pnia ‘dzięki przynależności do partii’, kopniak w górę ‘pozorna degradacja osoby, która nie sprawdziła się na danym stanowisku i przesunięcie jej na inne ważne stanowisko’ (…) (Beata Nowakowska, Nowe połączenia wyrazowe we współczesnej polszczyźnie, Kraków: Wydawnictwo Lexis, 2005, s. 48)

Przenośne znaczenie wyrazu karuzela motywowało powstanie takich połączeń wyrazowych jak: