Co łączy pisarzy o pseudonimach
Cendrars,
Vercors z politykami o nazwiskach
Delors,
Thiers? Wszystkie te francuskie nazwy własne wymawia się bez końcowego
s. Gdy przechodzimy do odmieniania, możemy stosować regułę
odmiana imion, nazwisk, rzeczowników (I): nazwiska francuskie (i nie tylko) — sposób odmiany i możliwa nieodmienność. Otrzymujemy wówczas tak pisane i wymawiane formy:
Pełna treść tego i 4999 pozostałych artykułów poprawnościowych dostępna w abonamencie.
W cenie jednej kawy na miesiąc.
sprawdź