SPP Co z tym popem?

Pop jest słowem ogólnosłowiańskim, należącym do najstarszej warstwy polskiej terminologii chrześcijańskiej, w dawnej w polszczyźnie będącym słowem neutralnym stylistycznie. Jeszcze w XIV i XV wieku pop i ksiądz używane były wymiennie w znaczeniu ‘kapłan’. Choć w języku staropolskim XV wieku najczęściej jednak pojawia się pop jako kapłan obrządku prawosławnego, jeśli wnioskować na podstawie liczby cytatów w Słowniku staropolskim (tom VI): ‘duchowny obrządku prawosławnego (na Rusi)’ 32 razy, ‘duchowny obrządku łacińskiego’ 19 razy (w zabytkach literackich i prawniczych), wreszcie ‘kapłan niechrześcijański’ 21 razy (wyłącznie w zabytkach literackich).
Od XVI wieku pop nienacechowany stylistycznie