Początki badań nad dobrostanem psychicznym były związanie z pomiarami o charakterze hedonistycznym — mierzono temperaturę emocji, zadowolenie z życia i poczucie szczęścia, o inne stany w zasadzie nie pytano. Dopiero gdy pojawiły się koncepcje szczęścia eudajmonistycznego — pierwszą stworzyła Carol Ryff — zaczęły się pomiary innych od hedonicznego wymiarów jakości życia, ale pozostają one w mniejszości. W dalszym ciągu przeważają bowiem badania jednowymiarowe, na skali przyjemnie–nieprzyjemnie, zadowolony–niezadowolony. („Znak”, nr 787)To nowość (...)
Pełna treść tego i 4999 pozostałych artykułów poprawnościowych dostępna w abonamencie.