SBJ Precz ze snobizmem
W związku z powyższym słusznym jest, iżby, w pełnym dostępie dla każdego

Gdy jakaś konstrukcja wychodzi z użycia i balansuje na granicy poprawności i zrozumiałości, zdarza się, że dodatkowo pojawiają się jakiejś jej mutacje. Niby z powodu swej dawności, zasiedzeniu się w dawnych tekstach i w umysłach starszych pokoleń nie jest niepoprawna, ale coraz bardziej „dziczeje”, zmniejsza swój zakres występowania, usztywnia się i unieczytelnia.

Do rzeczy. Narzędnikowe „Wartym odnotowania jest fakt, że…”, „słusznym wydaje się być…”, „w związku z tym zasadnym było…”, jak głosi reguła składnia: przymiotnik w narzędniku czy mianowniku (jest zasadne czy jest zasadnym) nie są niepoprawne, lecz nacechowane. Nacechowanie w tekstach, które nie potrzebują takiego nacechowania, to błąd stylistyczny.

Wiele jest takich konstrukcji w tekstach pisanych przez osoby z zawodów prawniczych, bardziej jeszcze rażą u silących się na uczoność czy naukowość licealistów czy studentów, żałośnie napuszone byłyby na tablicach sąsiedzkich ogłoszeń.

Przykład napuszoności urzędowej:
W opinii Rady Miasta Tychy słusznym jest aby [interpunkcja — D.S.] Prezydent Miasta Tychy w ramach swoich kompetencji zwolnił znajdujące się trudnej sytuacji materialnej dzieci i uczącą się młodzież z opłat za przejazd środkami publicznego transportu zbiorowego organizowanego przez Miasto Tychy. (bip.umtychy.pl)
Wydając wskazane rozstrzygniecie Sąd w oparciu o wydane w sprawie opinie biegłych lekarzy neurologa ortopedy i biegłego z zakresu medycyny pracy uznał, że słusznym jest stanowisko organu rentowego, iż wnioskodawczyni w okresie od dnia 2 grudnia 2018 r. nie jest osobą niezdolną do pracy a zatem sporne świadczenie na dalszy okres od wskazanej daty jej nie przysługuje. (orzeczenia.lodz.so.gov.pl/)
Całkowicie błędne, nie do obrony i pożałowania godne jest użycie „skamieniałego” rodzaju męskiego przy rzeczowniku rodzaju żeńskiego opinia:
!Słusznym jest opinia autora: „Od tych wypowiedzi upłynęło już dużo lat, w których powyższe postulaty w znacznym stopniu spełniono. Można także żywić nadzieję, że także niniejsza praca w jakimś małym stopniu przyczyniła się do tego. Ukazała bowiem postać Polaka, teologa moralistę, zmniejszając tym samym wspomniana białą plamę” (s. 171). Nie mniej [sic! — D.S.] jednak nadal pozostaje wiele pól do prac badawczych. (Andrzej F. Dziuba, Samuel Szymon Wierzchoński OP (ok. 1589-1642) jako teolog moralista, Cyprian Jan Wichrowicz, Kraków 2008, [recenzja] „Studia Theologica Varsaviensia” 48: 2010, 1, s. 238)
W związku z powyższym słuszne i zasadne jest, żeby dzieciom i młodzieży uczącej się dopiero takich konstrukcji zakazywać, a dorośli na urzędach sami powinni się od ich (nadmiernego) stosowania powstrzymywać.

To tylko próbka tego, do czego mają dostęp
posiadacze abonamentu Pro.

Zyskaj dostęp do wszystkich 72 artykułów Słownika błędów językowych.
sprawdź
newsy, porady + e-book