Błędy, błędy, ale nie można zarzucić popełniającym je bezmyślności i niedbalstwa. Przeciwnie — w tych błędach widoczna jest praca i refleksja. Oczywiście gdy ktoś przyzwyczai się do danej formy, mamy już wtedy do czynienia z replikowaniem form, niemniej u podstaw legła myśl.
Przyjrzyjmy się budowie tych błędnych form. W każdej z nich zastosowano błędnie jakąś regułę, czyli analogię.
Skoro mówi się [f], jak w słowach ławka [u̯afka] czy poprawka [poprafka], a więc głoskę bezdźwięczną, a pisze literę w odpowiadającą głosce dźwięcznej, to może więc to, co wymawiamy
Pełna treść tego i 61 pozostałych artykułów w Słowniku błędów językowych dostępna wyłącznie w abonamencie Pro.
sprawdź