Reguła nr 240 w Kompendium dobrej polszczyzny

240 Nieodmienne geograficzne nazwy własne
odmiana nazw i rzeczowników (A), w pełnym dostępie dla każdego

Zwykle nie odmieniamy:
1. Nazw, które mają zakończenie uniemożliwiające lub utrudniające włączenie ich do określonego wzorca odmiany (na ogół są one zakończone na -i, -e, -o, -u), np.
Fidżi, Capri, Hanoi, Kobe, Kolorado, Toledo, Oslo, Orinoko, Peru, Makau, Turku;
a) ale też wiele nazw nie odmienia się zwyczajowo, choć łatwo można by dla nich znaleźć wzorzec odmiany, np.
Essen, Los Angeles, Birmingham;
należą tu zwłaszcza nazwy angielskie, typu Exeter, czy koreańskie, typu Hoeryeong które notujemy w słowniku jako nieodmienne, ponieważ w uzusie są bardzo rzadko odmieniane, chcemy jednak zwrócić uwagę, że ich odmienność jest możliwa.
2. Nazw akcentowanych na ostatnią sylabę, np.
Calais, Grenoble, Vincennes;
3. Nazw rodzaju nijakiego zakończonych na -um, np.
Akcjum, Bizancjum, Bochum, Lacjum, Monachium;
a) natomiast odmieniamy nazwy własne rodzaju męskiego o zakończeniu -um, np.
Chartum (do Chartumu, w Chartumie).
To tylko próbka tego, do czego dostęp mają
użytkownicy pełnej wersji Dobrego słownika.
Zyskaj dostęp do wszystkich 391 reguł językowych.
zamów
newsy, porady + e-book