Pierwszy internetowy słownik poprawnej
polszczyzny, zobacz więcej
Reguła nr 183 w Kompendium dobrej polszczyzny
183Dwuczłonowe nazwiska mężczyzn i kobiet odmiana imion, nazwisk, rzeczowników (główne)
1. Polskie męskie nazwiska dwuczłonowe powstały najczęściej z połączenia właściwego nazwiska z dawnym przydomkiem, pseudonimem partyzanckim, literackim itp., herbem szlacheckim. Zapisuje się je z łącznikiem (dywizem), wyjątki są nieliczne (np. Sęp Szarzyński, por. regułę pisownia razem, osobno, z łącznikiem (I): dwuczłonowe nazwiska).
W nazwiskach noszonych przez mężczyzn
Uwaga 1:
Uwaga 2:
W złożonych nazwiskach obcych
2. Polskie żeńskie nazwiska dwuczłonowe powstały najczęściej z połączenia nazwiska panieńskiego z nazwiskiem odmężowskim. Zapisuje się je z łącznikiem (dywizem), a pierwszym członem powinno być zawsze nazwisko rodowe.
W nazwiskach noszonych przez kobiety
Dodatek 1: w niektórych zasadach pisowni można spotkać regułę mówiącą o
Dodatek 2: stosunkowo nowym elementem naszego pejzażu nazewniczego są dwuczłonowe nazwiska dzieci. Nazwiska typu
Całą treść widzą tylko użytkownicy pełnej wersji Dobrego słownika.
Zyskaj pełny dostęp do tej i 378 pozostałych reguł.