Reguła nr 181 w Kompendium dobrej polszczyzny

181 Dwuczłonowe nazwiska mężczyzn i kobiet
odmiana imion, nazwisk, rzeczowników (główne)

1. Polskie męskie nazwiska dwuczłonowe powstały najczęściej z połączenia właściwego nazwiska z dawnym przydomkiem, pseudonimem partyzanckim, literackim itp., herbem szlacheckim. Zapisuje się je z łącznikiem (dywizem), wyjątki są nieliczne (np. Sęp Szarzyński, por. regułę pisownia razem, osobno, z łącznikiem (I): dwuczłonowe nazwiska).

W nazwiskach noszonych przez mężczyzn

Uwaga 1:
Uwaga 2:

W złożonych nazwiskach obcych

2. Polskie żeńskie nazwiska dwuczłonowe powstały najczęściej z połączenia nazwiska panieńskiego z nazwiskiem odmężowskim. Zapisuje się je z łącznikiem (dywizem), a pierwszym członem powinno być zawsze nazwisko rodowe.

W nazwiskach noszonych przez kobiety

Dodatek 1: w niektórych zasadach pisowni można spotkać regułę mówiącą o

Dodatek 2: stosunkowo nowym elementem naszego pejzażu nazewniczego są dwuczłonowe nazwiska dzieci. Nazwiska typu
Całą treść widzą tylko użytkownicy pełnej wersji Dobrego słownika.
Zyskaj pełny dostęp do tej i 374 pozostałych reguł.
zamów
newsy, porady + e-book