Rzeczowniki rodzaju żeńskiego zakończone w piśmie na
-ua (czytane [ua]) lub
-oa odmieniają się według następującego wzorca:
liczba pojedyncza, liczba mnoga
M.
statua,
statuyD. (nie ma)
tej statui lub
tej statuy,
tych statuiC. (przyglądam się)
statui,
statuomB. (widzę)
tę statuę,
te statuyN. (interesuję się)
statuą,
statuamiMs. (mówię o)
statui,
statuachW.
statuo,
statuy.
Rzeczowniki rodzaju męskiego osobowego zakończone w piśmie na -oa, które wymawia się [oa], odmieniają się w liczbie pojedynczej w podany wyżej sposób, w liczbie mnogiej zaś przyjmują w dopełniaczu i bierniku końcówkę -ów, a w mianowniku końcówkę -owie, zob. np.
Pessoa.
Uwaga 1: Większość nazw na
-oa faktycznie pozostaje nieodmienna (np.
balboa), dla niektórych odmienność jest tylko możliwością, rzadszą w uzusie (zob.
Balboa).
Uwaga 2: Istnieją też nieliczne rzeczowniki na
-ua, które są nieodmienne, jak
keczua.
Uwaga 3: Inna wymowa zakończenia
-ua może powodować pewne komplikacje w odmianie, por.
Aconcagua,
chihuahua,
interlingua,
Joshua,
Steaua, lub nieodmienność, np.
Pasqua,
Xinhua.
Uwaga 4: Pochodzące z języka włoskiego nazwiska z zakończeniem -qua (wymawianym [kła]) odmieniają się, natomiast nazwy miejscowe z tym zakończeniem w uzusie pozostają nieodmienne (pokazuje to homonimiczne hasło
Bevilacqua). W celowniku i miejscowniku liczby pojedynczej w wypadku odmiany należy zmienić wymowę połączenia literowego
qa z [kł] na [kw]. Możliwe jest także pozostawienie w tych przypadkach form nieodmienionych, zwłaszcza jeśli takie nazwisko będzie występować w połączeniu z odmienionym imieniem.