Opisano w regule zbieg znaków interp.: znak zapytania (pytajnik) i inne znaki interpunkcyjne.
Opisano w regule zbieg znaków interp.: wielokropek i inne znaki interpunkcyjne.
Zasadniczo wykrzyknik zastępuje znaki interpunkcyjne mające funkcję oddzielającą. Przy jego zbiegu zatem z przecinkiem (kropką, patrz punkt 1.) wykrzyknik stawiamy, a przecinek (kropkę) pomijamy.
Trzeba przyznać, że nietrudno natknąć się na teksty, w których autorzy łamią tę zasadę, np.
(...) w tak uległe i bezbronne ciało kobiety może wtargnąć paskudny jakiś demon (groźny!, potężny!, kudłaty!), i to w ogóle niezauważony, (...)
Lepszy byłyby zapis: „(groźny! potężny! kudłaty!)”.
Od powyższej reguły istnieją poza tym wyjątki.
Po pierwsze, wykrzyknik z przecinkiem mogą stać obok siebie, gdy
Zob. też regułę interpunkcja: po wołaczu lub wyrazie-wykrzykniku
Pełna treść tej i 427 pozostałych reguł dostępna w abonamencie.