Zwykle nie odmieniamy:
1. Nazw, które mają zakończenie uniemożliwiające lub utrudniające włączenie ich do określonego wzorca odmiany (na ogół są one zakończone na
-i,
-e,
-o,
-u), np.
Fidżi,
Capri,
Hanoi,
Kobe,
Kolorado,
Toledo,
Oslo,
Orinoko,
Peru,
Makau,
Turku;
a) ale też wiele nazw nie odmienia się zwyczajowo, choć łatwo można by dla nich znaleźć wzorzec odmiany, np.
Essen,
Los Angeles,
Birmingham;
należą tu zwłaszcza nazwy angielskie, typu
Exeter, czy koreańskie, typu
Hoeryeong które notujemy w słowniku jako nieodmienne, ponieważ w uzusie są bardzo rzadko odmieniane, chcemy jednak zwrócić uwagę, że ich odmienność jest możliwa.
2. Nazw akcentowanych na ostatnią sylabę, np.
Calais,
Grenoble,
Vincennes;
3. Nazw rodzaju nijakiego zakończonych na
-um, np.
Akcjum,
Bizancjum,
Bochum,
Lacjum,
Monachium;
a) natomiast odmieniamy nazwy własne rodzaju męskiego o zakończeniu
-um, np.
Chartum (
do Chartumu,
w Chartumie).