SPP Czy wolno nam ubierać sweter?

Niekontrowersyjna składnia to ubierać kogoś (w coś), np. ubierałam córkę (w piżamę), ubierać coś (w coś), np. ubierała lalkę (w cienki płaszczyk).

Problemy zaczynają się, gdy ktoś chce ubierać jakiś element ubrania; ubierać sweter bywa komentowane złośliwie tak, jakby ktoś tenże sweter ozdabiał (jak w ubierać choinkę). Miałby to być niepoprawny regionalizm powstały pod wpływem języka niemieckiego. Odrzucany przez słowniki poprawnościowe wydawane przez PWN:

ubierać (...) Błędne w zn. ‘wkładać coś, ubierać się w coś’. Np.: Powoli ubierał płaszcz. Poprawnie: Powoli wkładał płaszcz, ubierał się w płaszcz. Ubierała, poprawnie: wkładała, ogromny kapelusz. Dlaczego ubierasz, poprawnie: wkładasz, buty? („Wielki słownik poprawnej polszczyzny”, red. A. Markowski, 2012, s. 1216)

Jak należałoby mówić? Sugeruje się zwykle wkładać sweter albo ubierać się w sweter. Wiele osób chciałoby jeszcze sweter zakładać, ale tego też nie wolno (wg dość wymyślnego kryterium, o którym więcej piszemy w haśle [[meaning:zakładać]]).

Spróbujmy to wszystko uporządkować, a na koniec uwspółcześnić.