Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Na podstawie opublikowanych prac [Dejna 2009; Hrabec 1955; Łesiów 1957; Kurzowa 1985], opisujących m.in. język mieszkańców Tarnopolszczyzny, można określić podstawowy zasób cech językowych charakteryzujących system polszczyzny południowokresowej:
(...)
4. Rozbijanie wygłosowych grup spółgłoskowych przez wprowadzenie wtórnej samogłoski e, przechodzącej w sylabie nieakcentowanej w y, np. teatyr, k’josyk.
(...)
4. Rozbijanie wygłosowych grup spółgłoskowych przez wprowadzenie wtórnej samogłoski e, przechodzącej w sylabie nieakcentowanej w y, np. teatyr, k’josyk.
Katarzyna Banach, Polszczyzna kresowa Wicynia przeniesiona do Nowej Wsi Głubczyckiej (na przykładzie wybranych cech fonetycznych), Rozprawy Komisji Językowej ŁTN, tom LX, 2014, s. 8
Co się tyczy wymowy, odnotować należy ekspansję wygłosowego -om w miejsce -ą. Ta gwarowa (regionalna) wymowa szerzy się dziś — można by rzec — lawinowo nie tylko w wypowiedziach potocznych, ale także w wystąpieniach oficjalnych, m.in. w telewizji. Zadziwiające jest to, że przejmują ją nawet osoby, które nie wyniosły takiej wymowy z rodzinnego środowiska.
Bogusław Dunaj, Troska o język polski w czasach przełomu, (w:) Język polski — między tradycją a współczesnością. Księga jubileuszowa z okazji stulecia Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, red. naukowa Ewa Horyń, Ewa Młynarczyk, Piotr Żmigrodzki, 2021, s. 18
