wionąć

wionąć (np. zapach)

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Naczelnik poczty Mironowicz spojrzał ponad okularami marszcząc skórę na łysinie, wytarł dłonią rudawe wiechcie wąsów i przywitał się z ojcem. Przez okienko wionął gorzelniany odór.

Jan Brzechwa, Gdy owoc dojrzewa, 1958

Gramatyka

formy alfabetycznie: niewionąca; niewionącą; niewionące; niewionącego; niewionącej; niewionącemu; niewionący; niewionących; niewionącym; niewionącymi; niewionięcia; niewionięcie | pokaż wszystkie formy

Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • pierogarnia — Autorzy słowników pierogów nie jadają...
  • patron — Jak to się można pomylić
  • BTW — Pochodzenie wyrażenia BTW

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book