kołtunić

kołtunić

Definicja

jeśli ktoś kołtuni coś, to zbija to w kołtun; jeśli coś się kołtuni, to plącze się w kołtun

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Rząd kasztanów po bokach rozwiera się, kołtunią się krzaki jeżyn, zwieszając niedbale kiście czarnych owoców.

NKJP: Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem (Francja 1940–1944), 1957

— Odcięły się od nas — kwituje Jemiołka, nerwowo kołtuniąc różową grzywkę. — W ich graniu zamiast pozytywnej energii pojawił się sarkazm. Dzieci wypięły się na nas.

NKJP: Polityka, 2003

Jej siwe włosy, zawsze w lokach, teraz kołtunią się na czubku głowy w białym kłębku.

Teresa Lubkiewicz-Urbanowicz, Dzitwa, 1990, s. 47

Gramatyka

czasownik aspekt niedokonany przechodni

formy alfabetycznie: kołtuń; kołtuńcie; kołtuńcież; kołtuni; kołtunią; kołtuniąc; kołtuniąca; kołtuniącą; kołtuniące; kołtuniącego; kołtuniącej; kołtuniącemu | pokaż wszystkie formy

Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • homonimia — Słychać chrupanie? To żonę zazdrość zżera
  • siema — Pochodzenie wyrazu siema
  • rodło — Etymologia

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book