cklić

Oprócz tego Chanów już był niesłychanie znużony, dzień, choć wiosenny, dopiekał skwarem... śniadania i przekąski jeszcze w ustach nie miał i ckliło go tak, że nie wiedząc, czy bezpiecznie jest iść aż do domu tak na czczo, Chanów wstąpił do hotelu i tam wychylił dobry kielich (...)

Józef Ignacy Kraszewski, Na wschodzie, 1866, s. 97