Definicja
wiersz sylabotoniczny to regularny wiersz mający zgodną liczbę sylab w wersach oraz identyczny układ sylab akcentowanych i nieakcentowanych w odpowiadających sobie wersach; najbardziej zrytmizowany typ wiersza, typowy dla romantycznej liryki XIX wieku, obecny też w pieśniach stylizowanych na pieśni ludowe; wiersze sylabotoniczne występują w różnej postaci (w zależności od rodzaju stóp tworzących wers), mogą to być np. dwunastozgłoskowce (tworzone przez jamb) czy siedmiozgłoskowce (tworzone przez anapest)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Trzynastozgłoskowiec
sylabotoniczny to klasyka polskiej poezji. To romantycy z Adamem Mickiewiczem, Juliuszem Słowackim, ale też postromantycy...
NKJP: Akant, 2009
Wiele naszych wierszy
sylabotonicznych składa się z jednorodnych stóp, tzn. tylko trochejów czy amfibrachów, ale bywają i wzorce mieszane. Łączenie daktyla z trochejem tworzy patetyczny i elegijny ton w utworze
Bema pamięci żałobny rapsod Cypriana Kamila Norwida.
aleklasa.pl, 2015
Gramatyka
przymiotnik niestopniowalny
sylabotoniczna; sylabotoniczną; sylabotoniczne; sylabotonicznego; sylabotonicznej; sylabotonicznemu; sylabotoniczni; sylabotoniczny; sylabotonicznych; sylabotonicznym; sylabotonicznymi
niesylabotoniczna; niesylabotoniczną; niesylabotoniczne; niesylabotonicznego; niesylabotonicznej; niesylabotonicznemu; niesylabotoniczni; niesylabotoniczny; niesylabotonicznych; niesylabotonicznym; niesylabotonicznymi
