Podział na
sylaby jest dość arbitralny, wszak w potoku mowy nie wpływa on na sposób mówienia Z drugiej jednak strony
sylaba narzuca się mówiącemu jako pewna, łatwa do wydzielenia, względna całość. Tę łatwość segmentacji potwierdzają następujące zjawiska:
— wczesne i dość poprawne dzielenie wyrazu na
sylaby przez małe dzieci, uczące się ojczystej mowy;
— łatwość skandowania;
— niski procent błędów przy dzieleniu i przenoszeniu wyrazu pisanego z jednej linijki do następnej.
Danuta Ostaszewska, Jolanta Tambor, Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, 2006, s. 27
