spójnik

spójnik (część mowy)

Definicja

spójnik to w gramatyce polskiej: jedna z nieodmiennych części mowy, wyraz używany do łączenia wyrazów lub zdań (np. i, ale, aby); tradycyjnie spójniki dzieli się na współrzędne (używane na ogół do łączenia jednostek gramatycznie jednorodnych, np. szybko i dokładnie, on się uczy, a ona śpi) i podrzędne (których używa się także w celu przyłączenia zdania podrzędnego do jakiegoś składnika zdania nadrzędnego, np. chciałby, żebym już wrócił), podział ten jest jednak problematyczny i w nowszych opisach gramatycznych polszczyzny spójniki podrzędne wydziela się do osobnej klasy: włączników

Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
  • 326. pisownia razem, osobno, z łącznikiem (II): cząstka -by — ogólnie dostępna
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
  • zaimek względny
Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: spójnik; spójnika; spójnikach; spójnikami; spójniki; spójnikiem; spójnikom; spójników; spójnikowi; spójniku

Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • selfieSelfie słowem roku
  • jazzman — O rzeczowniku jazzista
  • gość — Gość płci żeńskiej, czyli gościni?

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book