W zespołach móżdżkowych dominowały szybkie przerywane ruchy z wyraźnie zaznaczoną hipometrią. Gałka oczna osiągała cel w wyniku 2–3 korekcyjnych
sakad.
Neurologia i neurochirurgia polska, tom 19, 1985, s. 215
Jakimi możliwościami pomiarowymi musimy dysponować, aby móc poznawać
sakkady?
Normalna aktywność sakkadowa związana jest z eksploracją pola widzenia znajdującego się na przedłużeniu osi skierowania głowy. Dzięki temu rzadko wymaga wykonywania
sakkad o amplitudzie większej niż 15 stopni. Większe przekierowania linii wzroku realizowane są z udziałem skoordynowanych ruchów głowy i oka (...) Stąd obrót oka o jeden stopień powoduje przemieszczenie obserwowanej przez nas powierzchni oka zaledwie o 0,2 mm. Tak mały odcinek trudno pokazać na zwykłej linijce, a jednostopniowe
sakkady wcale nie są najmniejszymi, jakie chcielibyśmy obserwować.
Sakkady są bardzo szybkimi ruchami oka. U osoby zdrowej prędkość maksymalna ruchu oka podczas
sakkady sięga 500 stopni na sekundę. Przeciętnie
sakkada, o amplitudzie 15 stopni, trwa około 50 ms, natomiast
sakkada 1-stopniowa zaledwie 25 ms [Leigh J.R., 2006].
Jan Ober, Jacek Dylak, Wojciech Gryncewicz, Elżbieta Przedpelska-Ober, Sakkadometria — nowe możliwości oceny stanu czynnościowego ośrodkowego układu nerwowego, Nauka 4/2009, s. 116
