hiperpoprawny

1. hiperpoprawny

Definicja

hiperpoprawna wymowa, hiperpoprawne formy, połączenia itp. są w rozumieniu mówiącego bardzo staranne, a faktycznie błędne, gdyż biorą się ze złego rozumienia normy lub reguły oraz np. przedkładania staranności wymowy nad jej naturalność; słowo raczej specjalistyczne

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Współcześni Polacy mają ochotę na hiperpoprawną wymowę „ę” na końcu słów i przed „l”, „ł”: „widzę cię”, „słyszę cię”, „proszę przyjść w(e) środę”, „poczęła”, „zaczęła”, „wzięła”, a są to przecież formy zgodne tylko z normą ortograficzną. W języku mówionym powinny one przybierać postacie: „widze cie”, „słysze cie”, „prosze przyjść w(e) środe”, „poczeła”, „zaczeła”, „wzieła” (dopuszczalne jest nieprzesadnie nosowe „ę” w trzech pierwszych przykładach, przed „l”, „ł” natomiast „ę” musi być bezwarunkowo wymawiane jak „e”).

NKJP: Jan Miodek w Słowie Polskim Gazecie Wrocławskiej, 2006

Gramatyka

przymiotnik niestopniowalny

formy alfabetycznie: hiperpoprawna; hiperpoprawną; hiperpoprawne; hiperpoprawnego; hiperpoprawnej; hiperpoprawnemu; hiperpoprawni; hiperpoprawny; hiperpoprawnych; hiperpoprawnym; hiperpoprawnymi formy zaprzeczone: niehiperpoprawna; niehiperpoprawną; niehiperpoprawne; niehiperpoprawnego; niehiperpoprawnej; niehiperpoprawnemu; niehiperpoprawni; niehiperpoprawny; niehiperpoprawnych; niehiperpoprawnym; niehiperpoprawnymi

zgłoś poprawkę

 1.1. hiperpoprawnie

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Zdarza się często, że nawet osoby o dużej kompetencji językowej (profesorowie wyższych uczelni, poloniści, dziennikarze, spikerzy) akcentują hiperpoprawnie trzecią sylabę od końca w niektórych wyrazach grupy pierwszej (głównie liceum, muzeum), uważają bowiem niesłusznie, że wszystkie formy tego typu mają akcent na tej sylabie.

Poradnik Językowy, 2004

Gramatyka

formy: hiperpoprawnie; niehiperpoprawnie

zgłoś poprawkę

 1.2. hiperpoprawność

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Często spotykamy się z przejawami hiperpoprawności. Żaliła mi się już niejedna pracownica administracji uniwersyteckiej, że wielu pracowników naukowych ze świętym oburzeniem na twarzy zamienia formuły typu pracuje na uniwersytecie, wykłada na uniwersytecie na połączenia pracuje w uniwersytecie, wykłada w uniwersytecie — z lepszym, logiczniejszym ich zdaniem przyimkiem w.

NKJP: Jan Miodek w Wiedzy i Życiu, nr 7, 2000

Gramatyka

rzeczownik rodzaj żeński odmienny

formy alfabetycznie: hiperpoprawność; hiperpoprawności; hiperpoprawnością; hiperpoprawnościach; hiperpoprawnościami; hiperpoprawnościom

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • brydż — Brydż a bridż i wyrazy pochodne
  • oda — Naprawdę ód? I od kiedy?
  • młodogramatyk — Historia i pochodzenie nazwy młodogramatycy

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book