burczeć

1. burczeć (gniewnie)

Definicja

jeśli ktoś burczy, to słowami wyraża swoje niezadowolenie

Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
  • gderać; narzekać; zrzędzić
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
W cugowej stajni, prócz Bursztyna, stały jeszcze wyjazdowe siwki. Furman Edward każdego dnia burczał na nie podczas obrządku czyszczenia. Nie lada sztuką było utrzymanie ich w nieskazitelnej bieli.

Teresa Bojarska, Świtanie, przemijanie, 1996

— Ludzka sprawa, człowiek nam życzliwy. Wybitny malarz.
— Mam gdzieś jego życzliwość — burczał. — Człowiek, wielka mi historia, jest ich czterysta milionów, jakbyśmy nad każdym zaczęli się roztkliwiać, nie mielibyśmy czasu nosa sobie utrzeć.

NKJP: Wojciech Żukrowski, Kamienne tablice, 1966

Gramatyka

czasownik aspekt niedokonany nieprzechodni

formy alfabetycznie: burcz; burczą; burcząc; burcząca; burczącą; burczące; burczącego; burczącej; burczącemu; burczący; burczących; burczącym | pokaż wszystkie formy

zgłoś poprawkę

2. burczeć

Definicja

jeśli ktoś burczy, to mówi coś niewyraźnie, zwykle sam do siebie

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
A może głupio tak mówię. Może na niego, na pana Petrie, też ktoś czekał, jakieś szczęście, jakieś nowe życie, tylko jak on miał to zauważyć, jak on mógł zauważyć cokolwiek, skoro siedział tylko w kącie, o tam, albo w jakiejś innej knajpie i burczał do siebie, i spał, i pił. Sama nie wiem.

NKJP: Marek Soból, Mojry, 2005

Gramatyka

czasownik aspekt niedokonany nieprzechodni

formy alfabetycznie: burcz; burczą; burcząc; burcząca; burczącą; burczące; burczącego; burczącej; burczącemu; burczący; burczących; burczącym | pokaż wszystkie formy

zgłoś poprawkę

3. burczeć (np. mechanizm)

Definicja

jeśli coś gdzieś burczy, to wydaje charakterystyczny niski dźwięk (terkotliwy)

Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
  • terkotać; warczeć; warkotać
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Co innego sama elektrownia — duży, ładny budynek z lekka burczący w środku, ze starym mostem przy wejściu. Dalej rzeka rozlewa się, unosząc stada dzikich kaczek i łabędzi.

NKJP: Gazeta Wyborcza, 1994

Gramatyka

czasownik aspekt niedokonany nieprzechodni

formy alfabetycznie: burcz; burczą; burcząc; burcząca; burczącą; burczące; burczącego; burczącej; burczącemu; burczący; burczących; burczącym | pokaż wszystkie formy

zgłoś poprawkę

4. burczeć (w brzuchu)

Definicja

jeśli komuś burczy w brzuchu, to jego jelita wydają charakterystyczny odgłos, zwykle dlatego, że jest głodny lub że trawi obfity posiłek

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Sam Mikołaj jest bardzo stary, mimo to ciągle uwielbia się bawić zabawkami. (...) Lubi też bardzo owoce, kaszki, wszystko, co zdrowe. Nie lubi natomiast napojów gazowanych, bo po nich burczy mu w brzuchu.

NKJP: Tygodnik Podhalański, nr 49, 1996

Ciekawostki
Gdy komuś burczy w brzuchu... Można się zastanawiać, czy język polski ma jakieś specjalne wykrzykniki, które stosuje się w sytuacji, gdy komuś burczy w brzuchu — podobne np. do
Gramatyka

czasownik niewłaściwy aspekt niedokonany

formy alfabetycznie: będzie burczało; burczało; burczałoby; burczeć; burczenia; burczenie; burczeniem; burczeniu; burczy

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book