Longobardowie

Longobardowie

Definicja

Longobardowie to lud zachodniogermański wywodzący się ze Skandynawii, w czasach antycznych zasiedlający obszar nad dolną Łabą; w drugiej połowie VI wieku Longobardowie zaczęli podbijać północną Italię, w 572 r. roku zdobyli Pawię, którą uczynili stolicą nowego państwa: Królestwa Longobardów; ostatni król Longobardów został pokonany i zdetronizowany w 774 roku przez Karola Wielkiego, a w późniejszych wiekach ulegli oni romanizacji

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Dwadzieścia lat później, zagrożony przez kolejną ekspansję Longobardów papież Hadrian I (wojska longobardzkie zajęły terytoria Patrimonium) zwrócił się o pomoc, tym razem do następcy Pepina, Karola Wielkiego. Władca frankijski sam miał interes w rozprawieniu się z królem Longobardów, Dezyderiuszem (swego czasu teściem Karola), bowiem to na jego dworze znaleźli poparcie i schronienie przeciwnicy Karola. W 774 r. wyprawił się do Italii z armią, która była wówczas najpotężniejsza w Europie i, zdobywszy Pawię, koronował się na króla Longobardów.

Halina Manikowska, Włochy średniowieczne, 2007, s. 9

Gramatyka

rzeczownik plurale tantum rodzaj męskoosobowy odmienny

formy w tabelce: 

formy: Longobardach; Longobardami; Longobardom; Longobardów; Longobardowie

Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book