Definicja
Stworzycielem w religiach monoteistycznych nazywa się Boga (który stworzył świat); słowo książkowe
stworzyciel
1. Stworzyciel (Bóg)
Słownik synonimów tożsame znaczeniowo (zastępcze słowa)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Gracz widzi swoją drogę jak pęknięcia na lodzie — linie, które w zawrotnym tempie rozdwajają się, kręcą i zmieniają kierunek. Albo jak błyskawicę na niebie, która szuka sobie drogi przez powietrze w sposób niemożliwy do przewidzenia. Gracz, który wierzy w Boga, powie: „wyroki boskie”, „palec boży” — ta wszechmocna i potężna końcówka Stworzyciela. Jeśli zaś w Boga nie wierzy, powie: „przypadek”, „zbieg okoliczności”. Czasem gracz użyje słowa „mój wolny wybór”, ale z pewnością powie to ciszej i bez przekonania.
Olga Tokarczuk, Prawiek i inne czasy, 1996
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy: Stworzyciel; Stworzyciela; Stworzycielem; Stworzycielowi; Stworzycielu
2. stworzyciel (istota)
Definicja
stworzyciel to w religiach politeistycznych lub wierzeniach istota, która stworzyła świat lub innych bogów, przedstawiana jako człowiek, zwierzę lub zjawisko przyrody
Słownik synonimów tożsame znaczeniowo (zastępcze słowa)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Słońce i Księżyc mają za stworzycieli wszystkich rzeczy i wierzą, że łączą się jako żona z mężem i obcują cieleśnie ze sobą.
Adam Elbanowski, Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
Grecki bóg miłości, syn Aresa i Afrodyty. Według tradycji wyłoniona z chaosu siła spajająca wszechświat. U Homera utożsamiany z gwałtownym popędem seksualnym. Hezjod opiewa jego wpływ na bogów i ludzi, orficy zaś czynią z niego stworzyciela świata. W wyobraźni ludu, poetów i artystów przedstawiany jako uskrzydlony chłopiec, dziecko-urwis, trafiający z łuku strzałami miłości w serca bogów i śmiertelników.
NKJP: Dziennik Bałtycki, 2001
Obiekt, oznaczony numerem 136472 na liście małych ciał Układu Słonecznego, jest czwartą planetą karłowatą w naszym układzie. To planetka krążąca poza orbitą Neptuna, niewiele mniejsza od Plutona. Jest czerwonawa, prawdopodobnie dlatego, że jej powierzchnię pokrywa skorupa zamarzniętego metanu. Makemake to imię stworzyciela ludzkości oraz boga płodności w mitologii Wyspy Wielkanocnej.
NKJP: Dziennik Polski, 2008
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: stworzyciel; stworzyciela; stworzycielach; stworzycielami; stworzyciele; stworzycielem; stworzycieli; stworzycielom; stworzycielowi; stworzycielu
3. stworzyciel (ktoś)
Definicja
stworzyciel to ktoś obdarzony zdolnością tworzenia; słowo rzadko używane
Słownik synonimów tożsame znaczeniowo (zastępcze słowa)
- częściej:stwórca
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Stworzona istota jest niema i pozbawiona duszy, ponieważ przeznaczona jest wyłącznie do prac fizycznych. Poruszana przez „oddech kości” jest w rzeczywistości niezwykłą mistyczną maszyną, której celem jest wykonywanie poleceń swojego stworzyciela. Rytuał stwarzania golema opiera się na zjednoczeniu czterech żywiołów.
NKJP: Pinezka.pl, 2004
I rzeczywiście, na oczach milczącego i coraz bardziej wrogiego tłumu, nowa klasa daje pokaz irańskiego dolce vita, które nie zna umiaru w swoim rozpasaniu, zachłanności i cynizmie. Sprowokuje ona pożar, w którego płomieniach zginie wraz ze swoim stworzycielem i protektorem.
NKJP: Ryszard Kapuściński, Szachinszach, 2005
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: stworzyciel; stworzyciela; stworzycielach; stworzycielami; stworzyciele; stworzycielem; stworzycieli; stworzycielom; stworzycielowi; stworzycielu